در قراردادهای با مدت طولانی یا در قراردادهایی که درزمان تدوین آن دقت کافی برای تنظیم متن قراردادی مورد نیاز را نداشته اند، اغلب لازم می شود که متممی به قرارداد اضافه شود. متمم به معنای آنچه باعث تکمیل و تمام شدن چیز دیگر باشد معنی شده است.
به عبارت دیگر طرفین یک قرارداد، موضوعی را به صورت کامل در قرارداد درج نکرده اند یا اینکه برای یک یا چند موضوع تصمیم گیری خاصی نداشته اند.
بنابراین در زمان تدوین متمم، کلیه شروط جدید را در یک متن جداگانه و جدید ولی بر پایه همان قرارداد اولیه ایجاد وامضاء می نمایند.
اول اینکه باید مدنظر داشته باشیم که بر اساس اصل حقوقی آزادی اراده طرفین در معامله، طرفین یک معامله درهر زمانی می توانند با توافق یکدیگر در مفاد قرارداد تغییر ایجاد نمایند و مواردی به آن اضافه یا کم نمایند.
فقط باید این شروط بین متعاملین بر خلاف نظم عمومی و اختلاف حسنه نباشد.
ماده ده قانون مدنی؛ قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.
بنابراین در شروط و قراردادها، طرفین فقط باید مراقب این باشند که توافقاتشان بر خلاف صریح قانون نباشد. حقوقدانان، صریح قانون را تعبیر با قوانین امری نموده اند.
قوانینی که امکان توافق بر خلاف آن وجود ندارد. در مقابل قوانین امری، قوانین تکمیلی وجود دارند که طرفین می توانند بر خلاف آن توافق داشته باشند.
به طور خلاصه اینکه طرفین یک قرارداد می توانند به صورت متعدد با یکدیگر متمم داشته باشند. هر چند توصیه می شود در متن قرارداد اولیه دقت لازم انجام شود که نیاز به متمم وجود نداشته باشد.
اما باید بدانیم طرفین درتنظیم متمم های متعدد هیچ ممنوعیت یا محدودیتی ندارند.
نکته مهم اینکه اگر بین متن قرارداد اولیه با متن های متمم ها مغایرت یا تناقضی وجود داشته باشد، تکلیف چیست؟ در این باره تاکید می شود
این متن قراردادی که مشغول بررسی آن هستید، توسط تیم حقوقی و تنظیم قرارداد فکرنو برای شما تدارک دیده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.