این مقاله به قلم سید محمد حسن طباطبایی نیک نگارش شده است و در مجله کانون وکلای دادگستری استان قم اندیشه وکیل به شماره 2 در تاریخ بهار و تابستان 1402 در صفحات 119 تا 128 چاپ شده است.
چکیده؛
داوری به عنوان یکی از شیوه های حل اختلاف حقوقی خارج از دادگاه، در سال های اخیر در ایران، مسیر توسعه و همه گیری در بین عموم مردم را طی می کند. اینکه شیوه داوری (که دارای تجربه بسیار موفق در بیشتر کشورهای جهان است)، در ایران به چه صورتی در بین استفاده کنندگان از آن شناخته خواهد شد، موضوعی است که بستگی مستقیم به اجرای این شیوه در کشور دارد. هر چقدر در انجام داوری به فلسفه اصلی و روح قواعد داوری، بیشتر پرداخته شود و به هر میزان اصول داوری توسط مراکز داوری، داوران و اصحاب داوری و مراجع قضایی، بیشتر رعایت شود، می توان امید داشت که داوری در آینده رونق بسیار یافته و قاعدتا مرجع قضایی دولتی می بایست جای خود را به این شیوه کارآمد و مردمی بدهد. یکی از مهمترین بخش های داوری، انتخاب شخص داور است که این فرد می تواند با تخصص و تجربه اش، بهترین نمونه از داوری را به نمایش گذارد یا اینکه نامناسبترین تجربه از داوری را به عموم ارائه دهد.