ورکشاپ “رای داوری تمام کننده” |26 اردیبهشت 1403

رسیدگی صحیح به اختلاف حقوقی مسئله ای است که همیشه و در همه اعصار ذهن همه حقوقدانان و دغدغه مندان را به خود درگیر کرده است. اینکه بهترین راه را برای اجرای عدالت انتخاب نماییم مسئله اصلی بوده است. اما جامعه متمدن سالهاست که به این رسیده است که کلید راه حل اختلاف دو نفر در یک رابطه حقوقی در دست خود ایشان است. سالیان نه چندان زیادی است که انسان ها برای حل اختلافات خود به مرجع ثالثی که هیچ نقش مستقیم و تا اندازه زیادی غیر مستقیم در انتخاب آن مرجع ندارند به حل معضلات و اختلافات خود می پردازند. منظور سیستم های قضایی دولتی است که افراد در حل مسائل خصوصی خود قائدتا نباید به مراجع قضایی مراجعه نمایند. چرا که مراجع قضایی دولتی اصولا برای مسائل مهمی که جامعه را به خود درگیر می کند ایجاد شده اند.

اینکه رای داوری تک مرحله ای است یک اصل کلی و پذیرفته شده است. اما در قانون از اعتراض به رای داور صحیت شده است و از طرف دیگر می دانیم که اعتراض به رای داور اصولا امکان پذیر نیست. در رویه قضایی موضوع ابطال رای مسئله ای است که شایع است و از این راه برای خارج شدن از شرایط رای داوری که به اشتباه تصمیم گرفته است، استفاده می شود. صد البته که امکان دارد اشتباهی در تصمیم داور وجود نداشته باشد اما رای به دلیل مسائل شکلی باطل شود.

در این ورکشاپ  به موضوع الزامی بودن رای داور و طرفین باید لزوما رای داور را تمام کننده اختلاف در نظر بگیرند، پرداخته شد. اینکه طرفین اختلاف و شخص داور، مرحله رسیدگی داوری را به شدت جدی بگیرند و سعی در تمام کردن اختلافات به هر صورت داشته باشند، موضوعی است که به غنای رای داوری کمک زیادی می کند. از طرف دیگر این قوام رای داوری موجب می شود از ادامه اختلاف و پیگیری ابطال رای داور جلوگیری شود. یعنی همان چیزی که در روح داوری وجود دارد یعنی تک مرحله ای بودن رای داور. این موضوع همکاری همه اصحاب داوری شامل طرفین، مقام ناصب، داور و مرجع اجرای رای داور را شامل می شود. این ورکشاپ در روز چهارشنبه 26 اردیبهشت 1403 ساعت 16 در سالن آموزش مرکز تخصصی حقوقی، داوری، فرهنگی، آموزشی فکرنو برگزار شد.